అనుక్షణం నిరీక్షణం
నేస్తమా నువ్వెళ్ళిపోతావ్
నిన్న మనం సేదతీరిన చెట్టునే కాదు
నన్నుకూడా వదిలి.
నువ్వెళ్ళిపోతావ్
చిటారుకొమ్మన ఙ్ఞాపకాల ముడుపుకట్టి
సుడులు తిరిగే నా కన్నీళ్ళని జాలిగా చూస్తూ
నువ్వెళ్ళిపోతావ్
నేను మాత్రం ఉంటా చెట్టు నీడనే
పురుగులేరుకుతినే కోడిపుంజులా
సందెలు వాలిపోతాయి
నీడలు చీకట్లో కలిసిపోతాయి
ఎదురుచూస్తూ ఉంటా
ఎనాడైనా ఈ కొమ్మలపై మరలా వాలతావని.
@ "భారతీయులం" | మురళీధర్ గారు.
No comments:
Post a Comment